Obligacje katastroficzne (CAT-BONDS).

Obligacja katastroficzna (CAT) jest instrumentem dłużnym o wysokiej stopie zwrotu, który jest zazwyczaj powiązany z ubezpieczeniem i ma na celu zebranie pieniędzy na wypadek klęski żywiołowej, takiej jak huragan lub trzęsienie ziemi. Ma specjalny warunek, który stwierdza, że emitent, taki jak towarzystwo ubezpieczeniowe lub reasekuracyjne, ponosi straty z powodu określonej wcześniej katastrofy, wówczas jego zobowiązanie do zapłaty odsetek i / lub spłaty kwoty głównej jest odroczone lub całkowicie umorzone.
Obligacje katastroficzne są wykorzystywane przez ubezpieczycieli majątkowych / ubezpieczycieli i reasekuratorów w celu przeniesienia ryzyka na inwestorów. Zmniejsza to koszty ich reasekuracji i zwalnia pieniądze na inwestycje firmy, w tym potencjalnie gwarantowanie większej liczby ubezpieczeń. Struktura obligacji typu CAT przewiduje wypłatę na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego w przypadku wystąpienia określonego zdarzenia, takiego jak trzęsienie ziemi o określonej wielkości lub całkowita utrata mienia większa niż suma ubezpieczenia.

Zalety obligacji katastroficznych.

Dla inwestorów istnieją zalety obligacji typu CAT. Zazwyczaj nie są one ściśle związane z rynkiem giełdowym lub warunkami ekonomicznymi. Obligacje zazwyczaj oferują także konkurencyjną wydajność w porównaniu do ich ryzyka, w tym przypadku odnoszę się do inwestycji alternatywnych. Niska korelacja z akcjami i obligacjami korporacyjnymi z sekurytyzacją ryzyka ubezpieczeniowego oznacza, że obligacje zapewniają korzyści dywersyfikacyjne.

Ryzyko dla kupujących.

Chociaż obligacje CAT zmniejszają ryzyko dla firm ubezpieczeniowych , są one ponoszone przez nabywców papierów wartościowych. Jest on łagodzony nieco przez krótki okres dojrzewania, który zwykle wynosi od trzech do pięciu lat. Przez ostatnie 20 lat, zgodnie z danymi Krajowego Związku Komisarzy Ubezpieczeniowych (NAIC), doszło do 10 transakcji, które doprowadziły do straty dla inwestorów.

Najpopularniejszy rodzaj ryzyka.

Obligacje CAT są głównie wykorzystywane przez firmy ubezpieczeniowe do obniżania ryzyka niewypłacalności w przypadku huraganów w Stanach Zjednoczonych. Stanowiło to większość obligacji CAT wydanych w ostatnich czasach. Według NAIC. Standard & Poor’s stwierdził również, że inne nowe emisje w 2018 i 2019r. będą obejmować takie pozycje, jak japońskie tajfuny i trzęsienia ziemi, trzęsienia ziemi w Kanadzie, huragany na Karaibach i płatności z tytułu świadczeń zdrowotnych.

Kupujący obligacji CAT.

Tradycyjnie fundusze emerytalne były głównymi nabywcami obligacji CAT. Podczas gdy firmy ubezpieczeniowe są emitentami papierów wartościowych, ubezpieczyciele inwestują w obligacje CAT w ograniczonym zakresie w celu dywersyfikacji.

Pozostałe papiery wartościowe powiązane z ubezpieczeniami.

Obligacje CAT stanowią większość papierów wartościowych powiązanych z ubezpieczeniem. Jednakże towarzystwa ubezpieczeniowe i reasekuracyjne korzystają również z obligacji innych niż CAT, w tym z sekurytyzacji ubezpieczeń na życie.

Zakłady ubezpieczeń na życie stosują sekurytyzację ubezpieczeń na życie w celu zmniejszenia ryzyka, w tym ryzyko nieoczekiwanie dużych wypłat wynikających z klęsk żywiołowych, pandemii i innych nieprzewidzianych zdarzeń.

Przykład działania takiej obligacji.

Jeśli ubezpieczyciel zbudował portfel ryzyk ubezpieczając nieruchomości na Florydzie, może zechcieć przekazać część tego ryzyka, aby mógł pozostać wypłacalny po dużym huraganie. Mógłby po prostu kupić reasekurację tradycyjnej katastrofy, która przerzuciłaby ryzyko na reasekuratorów (nabywców obligacji). W porozumieniu z bankiem inwestycyjnym utworzyłby podmiot specjalnego przeznaczenia, który wystawiłby obligacje CAT. Inwestorzy kupiliby obligację, która mogłaby im zapłacić kupon LIBOR plus spread, generalnie (ale nie zawsze) od 3% do 20%. Jeśli na Florydzie nie dojdzie do huraganu, inwestorzy osiągną dodatni zwrot z inwestycji. Ale jeśli huragan przejdzie przez Florydę i wywoła duże zniszczenia lub utraty mienia, wówczas początkowo zainwestowany kapitał przez inwestorów zostanie przekazany sponsorowi, aby wypłacić odszkodowania na rzecz ubezpieczających. Obligacja byłaby technicznie niewypłacalna i stanowi stratę dla inwestorów.